ขบวนการโกงค่าธรรมเนียมส่งออกยาง

hot - จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าทุกการตัดสินใจของคนๆ เดียวส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของทุกคนในชุมชน - ถึงเวลาแล้วที่คุณต้องเลือก - ทำไมนโยบาย โปร่งใส เป็นเรื่องที่ผู้นำท้องถิ่นไม่กล้าพูดถึง - ทำไมคุณภาพชีวิตเราไม่ดีขึ้นสักที - ร่วมแสดงความคิดเห็นต่อการเลือกตั้งนายก อบจ.

ประเด็นร้อน

ขบวนการโกงค่าธรรมเนียมส่งออกยาง

โดย ACT โพสเมื่อ Mar 13,2018

- - สำนักข่าวไทยรัฐ - -

คอลัมน์ คาบลูกคาบดอก โดย : หมัดเหล็ก

ถึงเวลาเปิดโปง ขบวนการโกงค่าธรรมเนียมส่งออกยางพารา ที่ทำมากันหลายยุคหลายสมัย มีหลายรูปแบบด้วยกันดังต่อไปนี้ รูปแบบที่ 1. ภาคใต้ จะใช้รถบรรทุกแบบรถน้ำมันใส่น้ำยางสดขนออกไป โดยไม่จ่ายค่าธรรมเนียมCESSมีชิปปิ้งระดับเจ้าพ่อส่งยางออกไปมาเลเซียและจัดสรรผลประโยชน์ต่างๆ

ภาคเหนือ เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นมาใหม่ วิธีนี้จะหนีไปตามแม่น้ำโขง โดยทางเรือของประเทศเพื่อนบ้านออกไปทาง อ.เชียงแสน แล้วไปที่ประเทศจีน จะขนยางที่เป็นยางก้อนถ้วย ซึ่งไม่เคยมีการเก็บค่า CESS เลยขนออกกันไปดื้อๆ

แม้แต่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ยังได้รับการร้องเรียนจากชาวบ้านว่ามีการลักลอบขนของหนีภาษีตามแนวชายแดนมุกดาหาร ตรงข้าม แขวงสะหวันนะเขต ของลาว ซึ่งเป็นที่รู้กันอยู่ว่าเป็นช่องทางขนของหนีภาษีเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะพื้นที่บ้านน้อย มีเรือหางยาวบรรทุกสินค้าวิ่งขนของตลอดทั้งวันทั้งคืน

ล่าสุดที่เจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าจับกุมที่ ชายแดนมุกดาหารนอกจากจะมีเครื่องอุปโภค บริโภคแล้ว ยังพบยางพาราอยู่ในจำนวนสินค้าที่หนีภาษีด้วย

รูปแบบที่ 2 เป็นวิธีการที่แยบยลขึ้นโดยทำให้ข้อมูลที่เชื่อมโยงกับ NSW 6 ของกรมศุลกากร ตรวจสอบการเสียค่าธรรมเนียม CESS ไม่ได้ โดยแทนที่จะใช้ตัวเลขดิจิทัลแบบเลขบัตรประชาชนที่สามารถตรวจสอบได้ตามมาตรฐาน แต่ตัวเลขในใบเสร็จ ใส่เป็นตัวอักษร สแลชและขีด ปนกัน กลายเป็นช่องทางใช้อ้างอิงถึงค่าธรรมเนียมที่ซ้ำกันเพื่อตบตาเจ้าหน้าที่

การทุจริตในระบบทำได้ 2 วิธี คือไม่จ่ายเลย หรือจ่ายโดยเวียนใช้เลข CESS ซ้ำๆกันหลายรอบ หรือเมื่อชำระเงินไปแล้ว ตรวจจับไม่เจอก็มาขอคืน โดยอ้างว่าส่งออกยางจำนวนไม่ครบ เท่าที่ตรวจสอบได้ตอนนี้มีการขอคืนเงินในลักษณะดังกล่าวเกือบทุกวันวันละหลายแสนบาท

มีข้อที่น่าสังเกตคือการเก็บค่าธรรมเนียมส่งออกยางพาราหรือ CESS ย้อนหลังไป 30-40 ปี ไม่เคยสามารถเรียกเก็บเงินเพิ่มจากกรณีการหลีกเลี่ยงค่าธรรมเนียมได้เลยแม้แต่บาทเดียว ตั้งแต่เป็นสำนักงานกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยางมาเป็นการยางแห่งประเทศไทย

แสดงถึงพิรุธอย่างมาก ทั้งระบบการตรวจสอบที่หละหลวม จนไม่สามารถตรวจสอบการหนีค่าธรรมเนียมได้แม้แต่ครั้งเดียว

สำหรับมูลค่าความเสียหายประเมินดูแล้วน่าจะไม่ต่ำกว่า 2,000-3,000 ล้านบาท โดยประเมินจากตัวเลขการส่งออกยางพาราไปยังต่างประเทศในแต่ละปี

นอกจากนี้เมื่อดูตัวละครที่อยู่ในขบวนการซึ่งเป็นตัวละครที่มีบทบาทในวงการยางมาตลอดในลักษณะที่แตกต่างกันมีการทุจริตกันอย่างโจ๋งครึ่มขนาดนี้ ทำให้ประเทศไทยสูญเสียค่าธรรมเนียมเข้ารัฐเป็นจำนวนมหาศาล

รัฐบาล คสช.จะปล่อยเอาไว้ไม่ได้เด็ดขาด